Günümüzdeki adıyla Araphisar/Doğanyurt, Aydın’ın Çine ilçesine 7 km uzakta, kuruluşu MÖ 3000’li yıllara dayanan bir yerleşim. Alabanda; bir dönem bölgede altın para basma yetkisine sahip tek kent oluşu, sanat yönünden civar kentler arasında üstünlüğü ve MÖ 1. yüzyılda bölge başkenti ilan edilerek Milet, Priene, Tralleis ve Nysa’nın Alabanda’ya bağlanması ile tanınıyor. Kentin oldukça zengin halkının eğlenceye düşkünlüğü ve kentte arp çalan pek çok kızın olduğu da Strabon sayesinde gunümüze ulaşan bilgiler. Demokrasinin Anadolu’da yeşermeye başladığının göstergesi sayılan meclis binası da düşünüldüğünde, antik kentin tarihçiler tarafından en az Efes kadar önemli değerlendirilmesi şaşırtıcı değil.
Byzantionlu Stephanos Alabanda isminin nereden geldiğine dair şu bilgiyi verir: Alabanda adının başındaki “ala” Karia dilinde at, ”banda” eki zafer anlamına gelir. Kent bu ismi Kral Kar’ın at yarışlarından zaferle çıkan oğlu Alabandos’tan alır. Öte yandan ünlü Romalı devlet adamı ve yazar Marcus Tillius Cicero’dan (MÖ 106-43) öğrendiğimize göreyse isim Roma Dönemi başlarına kadar kültü süren tanrı Alabandos’tan kaynaklanır.
Efsaneye göre çoban Marsyas tanrıça Athena’nın lanetlediği flüdü bulup çalmaya başlar. Sesini öyle çok sever ki çaldıkça ustalaşır, etrafındakileri kendine hayran bırakır ve “Tanrı Apollon’un liri bile benim flüdüm kadar güzel ses çıkaramaz” diye böbürlenir. Bu söylentiler kulağına çalınan Apollon Marsyas’la yarışmayı teklif eder ancak bir şartla: galip mağluba istediğini yapacaktır. İlk turda Marsyas başarılı olsa da ikinci turda enstrümanları tersten çalmayı teklif eden Apollon’un kurnazlığı sebebiyle Marsyas flütten tek bir nota bile çıkaramaz ve Apollon tarafından derisi yüzülerek öldürülür. Efsanenin devamına göre flüt ustasının ölümüne üzülen Sanatın Dokuz Perisi ağlayarak bugünkü adı Çine Çayı olan Marsyas Irmağı’nı oluşturur.
